Tarçın, Seylan'da (günümüzdeki adı Sri Lanka) yetişen bir bitkidir. Seylan tarçınının, rotası İskenderiye'den, Mısır limanlarından başlar, Avrupa'da baharat ticaretini yürüten İtalyan tüccarlara dek uzanırdı. 16. y.y.'ın başında Seylan Tarçını ticaretini ele alan Portekizli tüccarlar, tarçın tekelini 100 yıldan fazla ellerinde tuttular.

Tarçın, binlerce yıldır pek çok medeniyette, mutfaklarda kullanılmasının yanında, tıbbi ve dini amaçlarla da kullanılmıştır. Antik Roma'da, tarçın, altın ve gümüşten daha değerli olarak kabul edilirdi, hükümdarlar için uygun bir hediye olarak görülürdü. Günümüzde tarçın, dünya çapında pek çok ürünün içinde kullanılır. Temelde, bir baharat, çeşni ve lezzet verici malzemedir.

Zaman zaman, Seylan tarçını, tarçının bir alt ürünü olan sert bir lezzete sahip ve sağlık yararlarından yoksun Cassia adıyla bilinen tarçınla karıştırılır. Seylan Tarçını, Cassia Tarçın'ına göre çok daha ince, yoğun ve açık renklidir ve kolay ufalanır.